رویداد تبریز 2018 فرصت مناسبی برای معرفی جاذبه های گردشگری ایران به جهان به شمار می رود. برای برگزاری هرچه بهتر این رویداد، تبریز به عنوان میزبان برگزاری، بیش از هرچیز نیاز به تکمیل زیرساخت ها داشت اما فرصت برای این اقدام بسیار کوتاه بود و امکان توسعه زیرساخت های گردشگری به طور بنیادی وجود نداشت.

بنابراین اقداماتی که در این برهه زمانی ازسوی مسئولان برای برگزاری این رویداد انجام شد، مقطعی بود. در این بین مهم ترین مشکلی که در شهر میزبان بریا برگزاری رویداد ملی «تبریز 2018» خودنمایی می کرد؛ مشکل کمبود مکان های اقامتی بود که با وجود تمام تلاش ها این مشکل هنوز پابرجاست. اگرچه 2 هتل تا پایان امسال در تبریز به بهره برداری می رسند اما مشکل کمبود مکان های اقامتی را نمی توانند برطرف کنند. همچنین بیشتر هتل های تبریز قدیمی هستند و باید ساختار و ظاهر آن ها بازسازی شود. این درحالی است که ایجاد هتل نیاز به سرمایه کلانی دارد به ویژه آنکه زمین در ایران بسیار گران است و سرمایه گذار نیز باید اطمینان حاصل کند سرمایه اش سودآوری داشته و متضرر نمی شود. اما یک رویداد موقتی مانند «تبریز 2018» شاید نتواند چنین ضمانتی ایجاد کند. بنابراین با ایجاد اقامتگاه های بوم گردی مشکل کمبود اقامتگاه تا حدودی برطرف می شد که متاسفانه تاکنون اقدامی در این زمینه انجام نشده است. در حالی که شهر تبریز دارای خانه های قدیمی و باستانی بسیاری است که با ترمیم می توان از آن ها به عنوان هتل های سنتی استفاده کرد. به ویژه آنکه این هتل ها در میان مردم و اروپایی ها طرفداران بسیاری پیدا کرده است.